توزیع قدرت در ساختار قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران
author
Abstract:
This article doesn't have abstract
similar resources
اقلیتها در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران
مطالعه حقوق اقلیتها و گروههای قومی در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، نشانگر آن است که علیرغم فقدان الگوی مشخص و منسجم و عدم استفاده از مدلهای رایج جلب و تأیید مشارکت اقلیتها در این سند حقوقی، حقوق گروههای مذکور به طرق گوناگونی مطرح شده و محفوظ مانده است. در قانون اساسی کشورمان، سه مقولة گروه قومی، اقلیت دینی و اقلیت مذهبی از یکدیگر تفکیک شده و در حالی که اقلیت قومی با دو گروه دیگر قابل ج...
full textبرجستگی منابع قدرت نرمِ ایران مطالعه موردی قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران
این مقاله سعی دارد به بررسی عوامل و منابع قدرت نرم ایران در این سند حقوقی بپردازد. پس با بهرهگیری از مطالعات اسنادی و روش تحلیل محتوای کمی به این سؤال پاسخ داده میشود که بیشترین برجستگیهای منابع قدرت نرم در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران کدام است و شامل چه عواملی میشود؟یاقتههای مقاله نشان میدهد که در این سند حقوقی منابع متعدد فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و علمی مرتبط با قدرت نرم وجود دارد و در...
full textتجلی حاکمیت الهی در اصول قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران
اصل حاکمیت الهی بدین معنی است که حاکم اصلی، خدا و قانون و احکام الهی است، همانگونه که در فقه اسلامی بهویژه فقه شیعه متبلور است، در سراسر قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، نیز تبلور یافته است و هیچ تعارضی بین فقه و قانون اساسی در جهت طرح حاکمیت الهی وجود ندارد. در قانون اساسی آرمانگرایی الهی منشأ حاکمیت قلمداد شده، محتوای آن را اسلامی معرفی نموده است. همچنین حاکمیت و نظارت ولی فقیه جامع الشرایط...
full textرسمیت مذهب شیعه در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران
سابقة تاریخی رسمیت مذهب شیعه در ایران، از موضوعات درخور پژوهش است. این مقاله، تنها به بررسی این موضوع در «جمهوری اسلامی» میپردازد. با سقوط نظام شاهنشاهی در سال 1357 و تأسیس جمهوری اسلامی، و لزوم تغییر قانون اساسی و تدوین قانون اساسی جدید برای نظام سیاسی جایگزین، بحث دربارة رسمیت یا عدم رسمیت مذهب، به موضوعی جنجالی تبدیل شد. برخلاف رسمیت مذهب جعفری در قانون اساسی مشروطة، تعدادی از عالمان و احزا...
full textنقش "جمهور" در ساختار سیاسی جمهوری اسلامی ایران مبتنی بر دیدگاه امام خمینی و قانون اساسی
جمهوری اسلامی ایران، نظامی مبتنیبر مردمسالاری دینی و ناظر به اجرای احکام اسلام در حوزهی سیاسی است که ضمن تمهید علمی و عملیِ حضور جمهور در ساختار قدرت، درصدد ارائهی الگویی موفق از تلائم اسلام و دموکراسی است. نقش مردم در انتخاب نمایندگان قوهی مقننه و تصویب قوانین ناظر به ضرورت و مصلحت نظام اسلامی، مسألهای فراتر از ولایت عامهی فقیه است که صَرفنظر از مشروعیتبخشی به نظام اسلامی فعلیت میبخشد....
full textMy Resources
Journal title
volume 4 issue 12
pages 167- 187
publication date 2008-04
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
No Keywords
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023